با درود به مدیر مسئول سایت "ایران گلوبال" آقای کیانوش توکلی؛ به تو دیرینه رفیق و دوستم "مسرور".
ایمیل حاوی "پاسخ" آقای علیرضا اردبیلی به "نقد" من
پیرامون گردهمآیی در قلعه ی بابک
همه ی کسانی که اخبار حوادث و رویدادهای سیاسی در ایران را دنبال میکنند اطلاع دارند که در چند روز گذشته به مناسبت گردهمآیی
زبان فارسی چطور در ایران تفوق یافت؟
بر همه روشن است که جامعهی ایرانی در بحران همه جانبهای به سر میبرد. باز بر همه روشن است که ماهیت این بحران ربط دارد به بحران دولت ملت در این
توضيح از علي رضا اردبيلي: ديرزماني است كه زمان "ذكر مصيبت" براي تركهاي آذربايجان و غيرآذربايجان (مثل بقيه) در ايران به سر آمده است. ذكر مصيبت به معني برشمردن آنچه اتفاق افتاده است، زماني، براي شناخت
اولين نشانه تعهد به موازين علمي، شناخت صحيح موضوع، تحديد آن و ماندن در آن است. آقايي به نام "مرتضي اجاقلو" در زير يك پست كوتاه
دوستانه، دست به نوشتن مطالب و طرح ادعاهايي كرده است كه
جنگهای نيابتی-وکالتی روسيان-اروپائيان-آمريکائيان بر عليه تورکان منطقه در قرن بيستم
توضيح از علي رضا اردبيلي: مقاله زير از آقاي مئهران بهارلي، حاوي جزئيات، رفرنس، اسامي و مدعيات زيادي است. چنانچه از
نگاهی به مصاحبه ی آقای فکوهی
در ایران عادت بر این است که مفاهیم را غیردقیق، آشفته، بی اعتنا به تاریخ، و دلبخواهی استفاده کنند. در ایران عادت بر این است که طیف وسیعی از روشنفکران وظیفه
در طول چند روز گذشته شاهد انتشار مطلبی انتقادی از جانب آقای محمدرضا نیکفر، تحت عنوان «ناسیونالیسم، حق تعیین سرنوشت و فدرالیسم»بودیم. هرچند از ایشان با توجه به سوابق علمی و مطالب پیشترش انتظار
دونيادا و بيزيم ده توپلوم دا هر زامان نه ايسته ديغيميز ايچون تارتيشمالار اولور. يعنى بيزلر كى عمومى حالدا ايران چارچوبه سينده ياشايان توركلريك و خصوصى له آذربايجان اينسانى اولاراق نه ايستيريخ و
پس از این که مطلب آقای رنانی[1] را خواندم به خود گفتم مویی از خرس غنیمت است. دوستان اشتباه نکنند. منظورم خرس انحصارطلب قدرت سیاسی شیعی مسلک و فارس زبان است که تاکنون به روشنفکران اجازه
توضيح از علي رضا اردبيلي: اگر تز شما، بر اين اساس استوار شده كه يك رژيم جور هميشه در برابر خود، جنبشهاي مقاومت و منتقدين دروني و بيروني فعال و مطرحي دارد و در گام بعدي وقتي نتوانستيد چنين جنبشها و
لطیف حسنی، زندان رجایی شهر 15/9/1395
بازداشت های غیرقانونی، ایراد ضرب و شتم، به سخره گرفتن باورها و عقاید، پرونده سازی و در نهایت اجبار قضات به صدور احکام غیرقانونی از جمله اقداماتی هستند که سوابق
آقای نوری علا در نوشته¬ای که در سایت گویا نیوز به چاپ رسانده¬اند در باره¬ی مسئله¬ی «اقوام» ساکن ایران سخنانی از روی همدلی و در عین حال انتقادی بر زبان آورده و برای حل مشکل «اقوام» راه حل¬هایی هم
• از اقتصاددانی همچون آقای مالجو (و دیگرانی همچون رییس دانا) انتظار بیشتری میرود. از این افراد انتظار میرود که به شکاف های قومی/ملی این جغرافیا نیز اشاره کنند و ریشه های آنها را بحث