با ليست كامل امضاهاي انجام شده تا تاريخ 13 آپريل
دعوتي از سوي سايت تريبون: بيانيه زير نشان آگاهي و احساس مسئوليت روشنفكران و فرهيختگاني است كه آنرا تدوين نموده اند و ملاكي براي ديدن سطح بالاي شعور سياسي تأييدكنندگان آن است. اين بيانيه تاريخي حتي اگر در معادلات سياسي امروز تأثير لازم و مورد نظر نبخشد، سندي است كه نسلهاي آينده، بر اساس در مورد استواري آذربايجان در مبارزه عليه توتالتريسم راسيستي فارس مدار و تمامي جلوه هاي ضد انساني حاكميت جهل و سياهي به قضاوتي عادلانه خواهند پرداخت. پيشرو بودن آذربايجان در مبارزه براي دمكراسي و مدرنيته امري مربوط به زمان گذشته نيست. آذربايجان امروز ملتي پيشرو، مبتكر، خلاق و نگاهي انساني و عادلانه به حقوق انسانها و ملتها در ايران و منطقه است. در حالي كه جنبش سبز نتوانست از تهران خارج شود، سونامي آذربايجان در سال 1385، بيت و شش شهر آذربايجان را در نورديد. ايستادگي بموقع در قبال سيستم مبتني بر "ولايت مطلقه فقيه" و مخالفت با آن در لحظه جنيني تولد اين نكبت 30 ساله در سال 1358، ابتكار برگزاري قورولتايهاي ملي سالانه بر فراز كوهستانها در قلعه بابك، ابتكار انجام مردميترين جنبش طرفدار محيط زيست در همين چند روز پيش، قدرت نمايي ارتش صدهزارنفري سرخپوشان تراختور در آذربايجان و غيرآذريايجان، به ميدان آوردن جنبشهاي اجتماعي كه صرفاً متكي به نيروي دانشجويان پسر نبوده و از حضور كهنسالان، زنان، دختران و حتي كودكان همه رنگ و پر رنگ است، جواب دادن به خواست زنانه دختر تبريز براي دعوت از دختران آذربايجان جهت شركت آنها در صفوف تراختورچيها و بسياري از فرازهاي مهم نشان دهنده بلوغ سياسي ملت آذربايجان است.
از تمامي عزيزاني كه با متن بيانيه زير موافقند، خواهشمديم كه موافقت خودشان را از طريق آدرسي كه ذيل بيانيه آمده است، اعلام كنند.
بیش از هشت ماه از آغاز جنبش ضد استبدادی ایران می‌گذرد. جنبشی که با اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری شروع شده بود، اینک با طرح شعارها و خواست‌هایی چون دموکراسی، آزادی و... نویدبخش تغییرات اساسی در حیات سیاسی جامعه شده است.
هرچند این جنبش نوپا با بهره‌گیری گسترده از امکانات ارتباطاتی همچون اینترنت و ماهواره و... توانسته است در سطح وسیعی خود را به جهانیان معرفی کند، اما هنوز به دلیل برخی کاستی‌ها و نارسائی‌ها نتوانسته به صورت یک جنبش فراگیر و سراسری در داخل ایران خودنمائی کند. چندان که تا کنون سنگینی این جنبش بر دوش طبقه متوسط شهری در مرکز کشور بوده و دامنه جغرافیایی آن نیز به تهران (و حداکثر چند شهر دیگر) محدود شده است. سکوت معنی‌دار آذربایجان (که در تاریخ معاصر به پیشتازی در تحولات مهم سیاسی مشهور است)، نمود بارز این مدعاست.
بیانیه جمعی از فعالین ملی و مدافعین حقوق مردم آذربایجان
(دوم اسفندماه 1388 برابر با 21 فوریه 2010 روز جهانی زبان مادری)
باید خاطرنشان ساخت که اگر در جنبش‌های سراسری پیشین پائین بودن خودآگاهی ملی و تلقی سطحی فعالین جنبش‌ها از مفاهیم آزادی و دموکراسی امکان تشکیل یک اتحاد ساده از آحاد مردم را فراهم می‌ساخت، اینک با تداوم سیاست‌های تبعیض‌آمیز و تشدید اثرات ستم ملی بر چهره اقتصادی آذربایجان و با گذشت قریب به دو دهه از حرکت نوین ملی- دموکراتیک آذربایجان سطح این آگاهی‌ها چندان ارتقا یافته که هرگونه همگامی یا اتحاد جدیدی مشروط به تامین شرایط حداقلی مورد نظر مردم آذربایجان و با حفظ و احترام به استقلال حرکت ملی آنها عملی خواهد بود.
ما در ماه‌های اخیر شاهد پخش بیانیه‌های مختلفی از رهبران و روشنفکران و تشکلات سیاسی مدافع این جنبش بودیم که فصل مشترک آنها دموکراسی، حقوق بشر، سکولاریسم، آزادی انتخابات، آزادی بیان و مطبوعات، گردش آزاد اطلاعات و طرد خشونت و....بوده است.
اما سخن از دموکراسی بی‌آنکه شکل آنرا در جامعه چندملیتی ایران مشخص سازیم و سخن از آزادی بیان همراه با سکوت در مقابل آزادی زبان (که خود لازمه هر بیان آزادی‌ست) و گاه بهره‌گیری از ادبیات باستان‌گرایانه و تمامیت‌خواه که آبشخوری در گرایشات ناقض حقوق بشر و سرکوب دموکراسی دارند .... در واقع بخشی از همان نارسائی‌ها و تناقضاتی‌ست که نهایتا ره به دولتی مستعجل خواهد برد و مزایای آن دموکراسی موقت نیز حداکثر به مرکز کشور محدود خواهد شد.
لذا ما امضاکنندگان زیر ضمن مغتنم شمردن این رویکرد ذی‌قیمت به سوی دموکراسی، اعلام می‌داریم که از نظر ما آینده سیاسی کشور با رعایت پرنسیپ‌ها و تامین موارد زیر بستر مناسبی برای یک رشد و توسعه پایدار خواهد داشت و بی‌شک توجه رهبران تشکلات و احزاب مدافع دموکراسی به هر یک از معیارهای زیر می‌تواند زمینه را برای هماهنگی و همگامی بیشتر مردم فراهم سازد.
اصلاح (یا تدوین مجدد) قانون اساسی بر اساس به رسمیت شناختن حقوق جمعی و فردی ترک‌ها و سایر ملیتها
تضمین پایداری دموکراسی در آذربایجان و سایر واحدهای ملی از راه‌هایی چون تشکیل مجلس ایالتی ، حمایت از گسترش نهادهای مدنی، سندیکاهای کارگری، رسانه‌های آزاد و احزاب ایالتی
به رسمیت شناختن زبان ترکی از طریق آموزش و پرورش به زبان مادری در مدارس و دانشگاه‌ها و اختصاص یک شبکه رادیو تلویزیون سرتاسری به این زبان
تامین حقوق مساوی برای زنان در کلیه عرصه‌ها و به رسمیت شناختن تشکلات مستقل زنان در آذربایجان و سایر واحدهای ملی
طرد هرگونه مظاهرخشونت علیه انسانها اعم از تحقیر، تبعیض و شکنجه (جسمی و روحی) ، لغو حکم زندان برای دگراندیشان و فعالین مدنی، سیاسی و عقیدتی و لغو کامل مجازات اعدام
تامین مشارکت ملیتهای ایرانی در حکومت مرکزی متناسب با وزن جمعیتی آنها
سالم‌سازی فرهنگی از طرقی چون اصلاح کتب درسی و برنامه‌های صداوسیما و... که تداعی‌کننده برتری قومی و مذهبی خاص بر قوم و مذهبی دیگراست
به رسمیت شناختن آزادی‌های عقیدتی و مذهبی، تامین حقوق برابر برای اقلیت‌های دینی، مذهبی و به رسمیت شناختن تشکلات مستقل آنها در واحدهای ملی
اصلاح کلیه قوانینی که مغایر با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌ها و ملحقات آن است
تمرکززدائی و لغو کلیه مظاهر تبعیض و ایجاد شرایط برابر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی از طریق سپردن کارهای مردم آذربایجان و سایر واحدهای ملی به خود آنان
(علاقه‌مندان به امضای این بیانیه می‌توانند نام و نشان خود را به آدرس اینترنتی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید ارسال دارند.)
آراز حسنی - آرازفنی – آراز ملکی – آیدا بیلگین – آیدین سلطانی – آیسان بیلگین–آیسان حسین‌زاده – آیلار بیلگین – آیلار نبی‌زاده – ائلچین حاتمی – ائلخان احمدی‌خیاوی – ائلیار تبریزلی – ابراهیم ضحاک – ابوالقاسم صادقی – احمد بهجتی – احمد پوردستان – اسماعیل جمیلی – اصغر شکیبا – اصلان شاهسون – اصلان عربلویی – افسانه سئویگین – افسانه سولدوزلو – اکبر آزاد – دکتر اکبر شکیبا – امین موحدی – ایواز مدبر – بابک آذری – دکتر بابک دانشور – بابک سعادتمند – بابک عربلویی – بهروز حاتملوئی – بهروز شریفی – بهروز عبدالهی – مهندس بهروز فرخی – بیژن نظافتی – مهندس بیوک رسول‌وند – پرویز اورمولو – تئلناز نعمتی – تایماز اورمولو – مهندس تایماز نظمی – جئسیکا اویتا – جبار ستار اوغلو – مهندس جعفر كيوانچهر – جلال صفراوغلو – جواد زرین – حامد امینی‌پویا – حبیب تاری وئردیان – مهندس حسن رحیمی‌بیات – حسن زارع‌زاده اردشیر – حسین انورحقیقی – حسین زمانلو – حسین شکوهی – حسین نوحی وند – دکتر حسین یحیایی – خاقان باقراوغلو – داداش اصلانزاده – دکتر داوود الدنیز – ربابه تقیزاده – رزا اویتا – رسول ماماغانلی – دکتر رضا براهنی – رضا بوزالو – سید رضا چاوشیان – دکتر رضا عدالتی – ژیلا ائلبی قیزی – سئویم اصلانزاده – سارا آذرسان – ساسان سترگ دره‌شوری – ساناز اکبری – ستار سئویگین – سعید دژمپور – سعید عزیزی – مهندس سعید نعیمی – سلامت دشتی – سولماز ائلبی‌قیزی – سولماز اصلانزاده – سهیلا عزیزی - سیف الدین حاتملوی – سینا جهانبخش – شاهین اوستاجلوی فریدنی – دکتر شکور بابازاده – شهریار حسین خواه – دکتر صالح فرح‌وش - صاين‌الدين ترك اصفهانی – دکتر صدیقه عدالتی – دکتر ضیا صدرالاشرافی – عباس انورحقیقی – عبدالرضا قره‌چائی – علی آرازاوغلو – علی اورمان – علی تاشکند – علي حامدايمان- علی سلیمانی – دکتر علی قره‌جه‌لو – علی محمودی – علی ملازاده – علی موسوی – علیرضا اردبیلی – علیرضا مهدی‌پور – مهندس عليرضا صرافي – غلامرضا اردبیلی – فخرالدین دمیر – فرزاد صمدلی – فرنگیز مرادی – کریم اورمولر – گونتای گنجالپ – لیلا اسفری – لیلا مجتهدی - م. ائینالی – ماشاالله رزمی – مایکل اویتا – مجید یعقوب‌زاده – محسن سلماسلی – محمد آزادگر – سیدمحمد چاوشیان تبریزی – محمد حسن اسماعیل – محمدرضا الاردبیلی – دکتر محمدرضا هئیت- محمود بیلگین – مرتضی پاکی – مریم افشاری – مقصود حسین‌پور – دکتر مناف سببی – مهدی سلیمانی – مهران کشاورز - ن. قره‌باغلی – نادر باقراوغلو – نازلی شافعی – ناصر اکبری – ناصر باقراوغلو – ناصر مرقاتی – نصیبه نادری – مهندس نوید محمدی نسب‌آباد – وحید جباری – مهندس وحید شیخ‌بیگلو – هادی امینی‌پویا – هادی قاراچای - هاشم بیلگین – هدایت صادقی – یاشار اصلانزاده – یدالله کنعانی – یوسف احمدلی – یوسف نجاتبخش – یونس شاملی – ياشار دانشگر.
22 نفرازدانشجویان دانشگاه تبریز، 13 نفرازدانشجویان دانشگاه زنجان، 17 نفرازدانشجویان دانشگاه اورمیه و آزاداورمو، 4 نفرازدانشجویان دانشگاهاردبیل، 33 نفرازدانشجویان دانشگاه‌های تهران و 6 نفرازفعالان کارگری- ملی آذربایجان ( امضای همگی نزد دبیرخانه بیانیه محفوظ است).
(علاقه‌مندان به امضای این بیانیه می‌توانند نام و نشان خود را به آدرس اینترنتی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید ارسال دارند.)